18vs35
Select any filter and click on Go! to see results
وَدَخَلَ جَنَّتَهُ وَهُوَ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ قَالَ مَا أَظُنُّ أَن تَبِيدَ هَذِهِ أَبَداً
Wadakhala jannatahu wahuwa thalimun linafsihi qala ma athunnu an tabeeda hathihi abadan
Index Terms
Click to play
Yoruba Translation

Hausa Translation
Kuma ya shiga gõnarsa, alhãli yanã mai zãlunci ga kansa, ya ce: "Bã ni zaton wannan zã ta halaka har abada."
Asbabu n-Nuzuul (Occasions of Revelation)
وَدَخَلَ جَنَّتَهُ وَهُوَ ظَالِمٌ لِّنَفْسِهِ ...
And he went into his garden having been unjust to himself.
meaning, in his disbelief, rebellion, arrogance and denial of the Hereafter.
... قَالَ مَا أَظُنُّ أَن تَبِيدَ هَذِهِ أَبَدًا ﴿٣٥﴾
He said: "I do not think this will ever perish.''
Thus he was allowing himself to be deceived because of the plants, fruits and trees that he saw, and the rivers flowing through the different parts of his gardens. He thought that it could never come to an end or cease or be destroyed.
This was because of his lack of understanding and the weakness of his faith in Allah, and because he was enamored with this world and its adornments, and because he disbelieved in the Hereafter. So he said:
وقوله " ودخل جنته وهو ظالم لنفسه " أي بكفره وتمرده أي بكفره وتمرده وتكبره وتجبره وإنكاره المعاد قال " ما أظن أن تبيد هذه أبدا " وذلك اغترار منه لما رأى فيها من الزروع والثمار والأشجار والأنهار المطردة في جوانبها وأرجائها ظن أنها لا تفنى ولا تفرغ ولا تهلك ولا تتلف وذلك لقلة عقله وضعف يقينه بالله وإعجابه بالحياة الدنيا وزينتها وكفره بالآخرة .
"ودخل جنته" بصاحبه يطوف به فيها ويريه أثمارها ولم يقل جنتيه إرادة للروضة وقيل اكتفاء بالواحد "وهو ظالم لنفسه" بالكفر "قال ما أظن أن تبيد" تنعدم
قيل : أخذ بيد أخيه المؤمن يطيف به فيها ويريه إياها .
I'raab - grammatical analysis of the Qur'an
«وَدَخَلَ» الواو عاطفة ودخل ماض فاعله مستتر «جَنَّتَهُ» مفعول به والهاء مضاف إليه والجملة معطوفة «وَهُوَ ظالِمٌ» مبتدأ وخبر والجملة حالية «لِنَفْسِهِ» متعلقان بظالم «قالَ» ماض فاعله مستتر والجملة مستأنفة «ما» نافية «أَظُنُّ» مضارع فاعله مستتر والجملة مقول القول «أَنْ» ناصبة «تَبِيدَ» مضارع منصوب بأن وأن وما بعدها سدت مسد مفعولي ظن «هذِهِ» اسم إشارة في محل رفع فاعل والها للتنبيه «أَبَداً» ظرف زمان متعلق بتبيد